ای هـمـه عـالم امکان به فدایت، مادر          عالمی ریزه خور خوان عطایت، مادر

کـیـستی تو که خـداونـد جـهـان آورده          سورۀ کـوثـر خود را ز برایت، مـادر

تو که هستی که نبی با همۀ قرب مقام          بـارهـا گفته که جـانـم به فدایت، مادر

ای که از فهم فراتر بود اوصاف شما          عقل مانده ست به توصیف و ثنایت، مادر

پایش از عـرش فراتر برسد آنکس که          نـوکـری کرده و افتاده به پایت، مادر

هر کسی مهر علی داشت و اولاد علی          گـشـتـه او شـامل آیـات دعـایت، مـادر

بی حرم خواندن تو ظاهر امر است ولی          هست عالم همه جا صحن و سرایت، مادر

از نـوک میخ در سوختـۀ خـانۀ وحـی          می چکد خون تو در راه ولایت، مادر

با دعای تو همه خلق حـسیـنی شده اند          جان به قـربان غـم کـربـبـلایت، مـادر

همـۀ ارض و سـمـاوات بهـم می ریزد          تا ز گـودال رسد سـوز صدایت، مادر